Kawasaki KFX700 V Force 2008 Off road testverslag

Share Toen we de uitnodiging van Kawasaki doornamen en over de typeaanduiding van hun jongste aanwinst struikelden, dachten we even dat we het in Keulen hoorden donderen. Zou het echt om een quad gaan met een 700cc metend tweecilinder motorblok tussen de ribben? Eén telefoontje naar de importeur nam al onze twijfels weg: we werden inderdaad binnen afzienbare tijd ergens in de Ardennen verwacht om een quad te testen die voortgestuwd wordt door een vloeistofgekoelde V-twin met 697cc longinhoud.

Met pretlichtjes in de ogen legden we de hoorn terug op de haak en noteerden terstond de afspraak in onze agenda. Een uurtje later liepen we nog altijd rond met een brede grijns op het gezicht; maar stilaan begon het ons toch te dagen dat we maar beter onze voorzorgen konden nemen bij het testen van een dergelijk krachtig beest. Een mens weet waar nooit wat hem nog allemaal te wachten staat. Enkele telefoontjes later wisten we dat we goed beschermd aan onze test met de KFX700 V Force zouden kunnen beginnen. D'Ieteren Sport had ons een paar sterke Sidi crosslaarzen beloofd en de Troy Lee importeur zou ons aan een outfit crosskledij helpen. Restte ons enkel nog een harnas, elleboog- en kniebeschermers op te duikelen, wat we dan ook maar meteen deden. Toen we op onze afspraak met de KFX700 verschenen en oog in oog kwamen te staan met deze gloednieuwe vierwieler moesten we wel even slikken. Deze Kawasaki heeft namelijk een omvang om U tegen te zeggen en een macho-imago dat zelfs slechts door een onvervalste Hummer maar nauwelijks kan geëvenaard worden. De eveneens op de voorstelling aanwezige KFX400 leek staande naast deze geweldenaar wel een speeltuig voor kleine kinderen. Hoog op zijn poten grijnsde de groene geweldenaar ons toe met zijn twee opvallend hoog geplaatste ogen. We negeerden zo snel mogelijk dit onverwacht heftige oogcontact en gingen onder de kleren van het beest gluren om te ontdekken wat er allemaal exact onder schuilging.
Om maar meteen alle speculaties een halt toe te roepen, zullen we beginnen met te vertellen dat het motorblok dat de KFX700 aandrijft niet afkomstig is uit één of andere Kawasaki motorfiets. Het is namelijk een doorontwikkelde krachtbron van een KVF650 –een landbouwvoertuig uit de Kawasaki familie- die voor het aandrijven van deze supersportief gelijnde quad uitverkoren werd. De opbouw van het motorblok is eenvoudig maar doeltreffend. De in de lengte geplaatste 90° V twin is opgebouwd volgens het viertakt principe en heeft vloeistofkoeling. In de cilinderkoppen zit een enkele bovenliggende nokkenas die 4 kleppen bedient. De boring en slagverhouding is 82 x 66 millimeter en het brandstofmengsel wordt betrokken uit twee Keihin-carburatoren met een doorlaatopening van niet minder dan 32 millimeter. Kwestie van dit beestje op tijd en stond van de nodige sappen te voorzien… Het gasmengsel wordt vervolgens gecomprimeerd tot een verdichting van 9.9 : 1 en ontstoken door een digitaal gestuurde ontsteking. Het op gang brengen van het motorblok gebeurt met een elektrische starter. De transmissie van de KFX700 bestaat uit een CVT-systeem – een Continu Variabele Transmissie; of variomatic in 't schoon Vlaams- en is voor het gemak van de gebruiker voorzien van een achteruitversnelling. De secundaire transmissie gebeurt via een cardanas die de beide achterwielen aandrijft.
De ruggengraat van het rijwielgedeelte wordt gevormd door een stevig stalen buizenframe dat in feite de vorm heeft van een traditioneel dubbel wiegframe. De ophanging vooraan wordt verzorgd door twee onafhankelijk afgeveerde armen die in bedwang worden gehouden door evenveel schokbrekers. Die zijn wat betreft hun veervoorspanning regelbaar. Achteraan steekt er een massief aandoende achterbrug in het frame, waarin de cardanoverbrenging een plaatsje heeft gevonden. Het geheel wordt afgeveerd door een enkele schokdemper die eveneens wat betreft de veervoorspanning kan bijgesteld worden. Aan het einde van de achterbrug is er ook een trekhaak gemonteerd. Je weet maar nooit wat je daarmee allemaal kan beginnen en aan wie je een dienst kunt bewijzen. Het uiterlijk van de KFX700 gaf ons zelfs statisch al de indruk dat je met dit overmaatse speeltuig in staat moet zijn om zelfs een tractor uit de modder te trekken… Dat een dergelijk gevaarte maar beter over degelijke remmen kan beschikken hebben ze bij Kawasaki blijkbaar ook gedacht. Vooraan steekt op elk wiel een schijfrem die gegrepen wordt door een tweezuigerremklauw. Achteraan is er een "enclosed wet multi-plate" voorzien. In begrijpelijke taal uitgedrukt, komt het erop neer dat er in de achterbrug een constructie is gemonteerd die op het eerste gezicht veel wegheeft van een natte platenkoppeling. Via een kabel wordt het systeem bediend waardoor een degelijke remwerking wordt verkregen. Het feit dat het remsysteem helemaal niet in contact kan komen met invloeden van buitenaf, maakt dat deze remconstructie te allen tijde optimaal zal blijven werken en minder aan slijtage onderhevig is. De banden waarop de KFX700 staat zijn helemaal in verhouding met de rest van het gevaarte. Vooraan staat deze groene jongen op banden met de maat 22 x 7-10, terwijl achteraan twee sloffen in de maat 22 x 11-10 de dienst uitmaken.
Terwijl de mensen van Kawasaki Belgium de KFX700 in gereedheid brachten voor de testrit namen we nog even de technische gegevens van deze prachtige superquad door. We zochten de waarde van het drooggewicht op, maar dat was jammer genoeg zowat het enige gegeven dat in de technische fiche bleek te ontbreken. De afmetingen lieten echter geen twijfel bestaan over de omvang van dit stoere beest. Met zijn lengte van net geen twee meter, zijn breedte van nipt geen 120 centimeter en een wielbasis van zo maar eventjes 1290 millimeter was deze quad zonder twijfel de grootste die we tot nu toe in onze loopbaan onder de derrière hadden gekregen. Afgaande op de aangegeven zithoogte -niet minder dan 850 millimeter- zouden we echter vanaf de rug van de KFX700 wel een goed zicht krijgen op onze omgeving. Toen we op het terrein vanuit onze hoge zitplaats de piste overzagen, wisten we meteen dat hoog en droog zitten ons hier niet zou lukken. De zware regenval van de laatste dagen had de bodem doorweekt en de twee springheuvels die op het traject aangelegd waren zouden zeker niet lang weerstand kunnen bieden aan de met veel kracht aangedreven noppenbanden. Daarmee ging meteen onze hoop op mooie actiebeelden met een gifgroen monster in rook op en van ons kraaknette plunje zou al heel snel niets meer zichtbaar blijven. Na wat kort en natuurlijk volledig ongemeend zelfbeklag over de staat van de omloop, startten we de KFX700 met een simpele druk op de startknop. De krachtbron vertoonde meteen volop leven en met een streepje gas van de rechterduim maakten we behoedzaam onze eerste meters vol. Tenminste, dat hadden we gedacht. Ons vlotte duwtje tegen het gashendel bleek namelijk voldoende om de KFX met een stevige vaart uit te startblokken te laten schieten, met spinnende wielen de eerste bocht door te zeilen en ons duchtig te imponeren met zijn power. "Waar zijn we in 's hemelsnaam aan begonnen", flitste het door ons hoofd terwijl we op de tweede bocht afspoten...
Rechtopstaand op de ruime voetsteunen en het stuur stevig in onze knuisten geklemd, leek het ons in eerste instantie toe dat we ons op de rug van een dol gedraaide stier bevonden. Zo heftig rukte de KFX700 ons van de ene naar de andere wending in het parcours. Na wat gewenning maakten we ons echter meester van onze emoties én van het stuur en vanaf dat moment veranderde stilaan de aard van het beest onder ons. Het ruwe, ruige marteltuig voor zowel geest, lijf als leden verloor zijn scherpe kantjes en ontpopte zich tot een gemakkelijk te mennen krachtpatser die op elk moment klaarstond om ons op onze wenken te bedienen. Het gas op het rechte eind met wat overleg doseren en niet te emotioneel aan het gas gaan hangen bij het accelereren bleek alles te zijn wat er nodig was om deze Hulk onder de quads te temmen. Toch wierpen we zelfs op die manier nog altijd hopen modder de lucht in zodra we nog maar naar het gashendel wezen en bleek het parcours wat betreft de omvang elke ronde kleiner en kleiner te worden. De redenen daarvoor lagen voor de hand: door wat meer gewicht in de schaal te werpen bij het ronden van de bochten en beheerst driftend uit diezelfde bochten weg te accelereren werden de rechte stukken korter en korter. Ook de toppen van de twee springheuveltjes hadden onder de druk van de kracht van de twin ondertussen hun beste tijd gehad en vertoonden diepe sporen. De KFX700 trok zich daar echter niets van aan en ploegde rustig verder. Nu ja, wat heet "rustig" wanneer je met een dergelijke krachtpatser aan het werk bent… Ook toen we de Kawasaki door de diepste modderpoelen joegen, zong hij onverstoorbaar verder met een diepe, massief klinkende basstem. Spiedend door de modder -die ondertussen het gewicht van onze helm zowat verdubbeld had-gingen we op zoek naar hechtere ondergronden, want enkel daar zou de KFX700 zijn ware kracht aan ons kunnen tonen. Toen we de quad over een maagdelijk stuk weiland stuurden en het gas vol opendraaiden sprong het gevaarte met een ruk vooruit die we niet licht zullen vergeten. We prezen ons op dat moment gelukkig dat de KFX700 over een automatische versnellingsbak beschikt want we mogen er niet aan denken dat we met een traditionele versnellingsbak en in een te lage versnelling dezelfde grap zouden hebben uitgehaald. Even van het gas afgaan was gelukkig voldoende om de volbloed onder ons terug tot kalmte te manen. De krachtige remmen brachten hem helemaal tot rust en zorgden dat ook ons hartritme weer binnen normale normen kwam te liggen. Maar ach, een mens moet wat doen om het dichtslibben van zijn aderen te voorkomen...
De veersystemen van de KFX700 hadden ondertussen opvallend onopvallend hun werk verricht. Het harde labeur had hen niet van de wijs kunnen brengen en het rijwielgedeelte maakte eveneens een heel stevige, robuuste indruk. Toen we het moe werden om steeds maar rond te scheuren en het wat rustiger aan begonnen te doen, bleek de vorm van het zadel en de relatief zachte polstering van die zitbank een ideaal platform te vormen voor onze onderrug. Ook zittend op de KFX700 bleek hij goed te sturen en een wandeling maken in de natuur moet met deze grote jongen dan ook zeker een aangename bezigheid zijn. Door zijn homogene constructie, zijn krachtig en koppelrijk motorblok en de probleemloze transmissie is ook dit werk hem op het lijf geschreven. Voeg daarbij de ruime en hoge zit van de bestuurder en je weet dat deze kerel voor niets hoeft terug te schrikken. Ook niet als er echt werk aan de winkel is. Een boomstronk uittrekken zal hij ook wel zien zitten als je het hem beleefd vraagt en als boer Charel met zijn tractor komt vast te zitten in de smurrie is er genoeg tractie in huis om de brave ziel samen met zijn verhikel tot bij moeder de vrouw te slepen. De grootste technische troeven van de KFX700 zijn ongetwijfeld niet alleen zijn sterk hart en zijn homogeen rijwielgedeelte, maar ook de cardanaandrijving. Een kettingaandrijving heeft namelijk heel wat onderhoud nodig wanneer ze wordt blootgesteld aan stof, modder en aarde zoals bij een quad voor alle werk nu eenmaal voorkomt. De zo goed als onderhoudsvrije cardanaandrijving is voor dat karwei veel beter geschikt en zal niet alleen veel minder onderhoud vergen, maar ook veel minder snel moeten vervangen worden. Minder gelukkig zijn we echter met het feit dat Kawasaki er tot nu toe niet is in geslaagd om de KFX700 te laten goedkeuren voor het gebruik op de openbare weg. Daar kan Kawasaki natuurlijk niets aan doen, aangezien ook zij afhangen van het grote logge beest dat Vadertje Staat wordt genoemd. Met wat geluk zal de KFX700 echter wel binnen afzienbare tijd als landbouwvoertuig kunnen worden ingeschreven. Een ware schande als je de hoogwaardige afwerking, de interessante technische aspecten en het hoge potentieel van de KFX700 in ogenschouw neemt. Met aangepaste banden zou de KFX700 naar onze mening een perfect vierwielig voertuig kunnen zijn voor zij die op een alternatieve manier -lees sportief én stijlvol- van de buitenlucht willen genieten zonder daarvoor in één of andere cabriolet te moeten plaatsnemen. Het heeft dus wéér niet mogen zijn… de kopers van de KFX700 zullen zich dus moeten beperken tot puur off-road gebruik en verder leven in de hoop dat ze er ooit eens de bieten mee van het land zullen mogen halen. Wie dat nog deze herfst wenst te doen, zal zich moeten haasten. De KFX700 's staan nu al wel in de toonzaal maar zullen daar zeker even vlot buiten gaan. Voor de prijs die je voor de KFX700 moet neertellen -9.600 euro- koop je namelijk in de verste verte nog geen terreinwagen, laat staan dat die in die gifgroene kleur zou steken én even agressief en sportief zou ogen als deze grote, knappe jongen. Technische gegevens Motor Type: V-twin 90° viertakt Koeling: vloeistof Distributie: 4 kleppen per cilinder, enkele bovenliggende nokkenas Voeding: 2 carburatoren Boring X slag: 82 x 66 mm Cilinderinhoud: 697 cc Compressie: 9.9 :1 Maximum vermogen: 47 Pk @ 6.500 o.p.m Maximum koppel: 57 Nm @ 4.500 o.p.m Versnellingsbak: Continu Variabele Transmissie Koppeling: automatisch Eindoverbrenging: cardan Rijwielgedeelte Frame: stalen balkenframe Ophanging vooraan: dubbel uitgevoerde A armen, veervoorspanning schokdempers instelbaar Ophanging achter: monoshock achterbrug met centraal veerelement, veervoorspanning instelbaar Voorrem: dubbele remschijf van 163 mm doormeter met tweezuiger-remklauwen Achterrem: enclosed wet multi-plate Voorband: AT 22 x 7-10 Achterband: AT 22 x 11-10 Maten en gewichten Lengte 1.980 mm Breedte 1.195 mm Hoogte 1.190 mm Zithoogte 805 mm Wielbasis 1.290 mm Spoorbreedte voor 1.000 mm Spoorbreedte achter 900 mm Prijs:9.600 euro Importeur België: www.kawasaki.be