BRP Spyder 2008 testverslag
Grenzen verleggen; zowel een individu als een onderneming voelt daar soms de drang toe. Bij Can-AM moet die drang wel heel groot geweest zijn want ze brachten de Spyder tot leven; een driewielig transportmiddel dat op het eerste gezicht –en ook bij nader inzien- niets te maken heeft met de voertuigen waarmee het gros van de Europeanen zich normaliter verplaatst.
Twee wielen vooraan en één achteraan; 't is een configuratie die slechts zelden in de baan is gebracht, zelfs als we de wereld van de specials erbij nemen. Het dichtst bij het concept van de Spyder komt nog de Messerschmitt uit de jaren '50 maar die had een gesloten carrosserie, een motor met slechts een heel beperkte cilinderinhoud en zeteltjes als in een auto terwijl je duidelijk op de Spyder zit als op een motorfiets, in de open lucht vertoeft en een pak vermogen onder de hand hebt. De Spyder is opgebouwd met componenten die gebruikt worden in de auto- en de motorindustrie. Zo is de krachtbron een Rotax tweecilinder die grote gelijkenissen vertoont met de motoren die onder andere door Aprilia en Buell worden gebruikt. De aandrijving van het achterwiel gebeurt door een getande riem maar de brede , vlakke achterband is duidelijk uit de autowereld afkomstig. Het stuur is echter uit de motorwereld overgenomen terwijl de besturing en de ophanging van de voorwielen rechtstreeks uit de automobielwereld is overgebracht. Toegegeven; 't is allemaal op het eerste gezicht een beetje verwarrend maar als we dan toch –naar slechte menselijke gewoonte- de Spyder in een vakje willen onderbrengen dan moet dat vakje zich volgens ons niet in de buurt van dat van de auto's, motoren, quads of trikes bevinden… maar wel rechtstreeks naast dat van de sneeuwscooters. Laat Bombardier Recreational Products nu net een grote jongen zijn in die wereld en het idee achter de Spyder wordt al iets gemakkelijker te verklaren. Neem een Ski-Doo, vervang de ski's vooraan door wielen en de rupsband achteraan door een dikke achterband en je komt zowel optisch als technisch al aardig in de buurt van de Spyder. Toen we met de Spyder gingen rijden werden we ook steeds duidelijker een aanhanger van deze theorie want het rijden met deze driewieler heeft niets, maar dan ook niets te maken met het rijden met een motor, een auto of een quad. Iemand die de Spyder daar tegenover afweegt vergelijkt appels met peren en daar heeft natuurlijk niemand iets aan tenzij je de tijd wilt doden met het absorberen van volstrekt nutteloze informatie…
Dat de Spyder niet meteen tot de utilitaire voertuigen behoort zie je onmiddellijk. Sportief gelijnd en voorzien van een laag zwaartepunt laat hij meteen vermoeden dat zijn doelgroep niet meteen dat deel van de mensheid is dat met gelijk welk transportmiddel op de weg gezien wil worden. Ook wat betreft zijn prestaties bestaat na het bestuderen van zijn technische gegevens al snel geen twijfel meer; dit is een katje dat niet zonder handschoenen dient aangepakt te worden want uit de twin rolt vlotjes 106 pk terwijl het drooggewicht van deze bolide amper 316 kilogram bedraagt. Voeg daar een zesbak bij (vijf vooruit en één achteruit), laagprofiel banden en schijfremmen rondom en je weet meteen dat dit "ding" beslist wel van wanten weet als je het gas erop zet.
De Spyder die we testten had een elektronisch bediende versnellingsbak aan boord. In de praktijk komt dat erop neer dat je op- en af schakelt via hendeltjes op het stuur, die je bedient met je linker duim en wijsvinger. Manueel afschakelen hoeft zelfs niet als je daar geen zin in hebt; de bak gaat vanzelf door zijn verhoudingen naar beneden van zodra het toerental en de snelheid bepaalde waarden bereiken. Te snel manueel terugschakelen gaat trouwens niet; het management zorgt op die manier voor zowel de veiligheid van de piloot en zijn passagier als voor de bedrijfszekerheid van de Spyder. Bovendien moet er geen koppeling bediend worden hetgeen het rijden met de Spyder voor automobilisten heel gemakkelijk maakt. Met de rechterhand gas geven, met de linkerduim opschakelen en met de rechtervoet remmen; iedereen kan het zonder moeite snel leren en dat is voor een fabrikant heel belangrijk; drempelverlaging noemt men dat waardoor het aantal potentiële klanten meteen een pak hoger wordt. Om met de Spyder te rijden heb je trouwens enkel een rijbewijs B nodig; elke automobilist mag er dus meteen mee rijden.
De startprocedure van de Spyder is daarentegen niet voor de hand liggend. Nadat je het contact hebt aangezet verschijnt er namelijk op het dashboard de boodschap dat je eerst de gebruikshandleiding dient te lezen (op een paneeltje ingebouwd in het dashboard!) en dan op de "M" knop dient te drukken vooraleer je de startknop bedient. In de praktijk komt het erop neer dat je het contact aanzet, op de "M" knop op het dashboard drukt en dan de startklop activeert. De motor loopt dan meteen als een zonnetje, tenminste als de bak in neutraal staat. Is dat niet het geval dan dien je op het rempedaal te drukken terwijl je start, anders zwijgt de twin in alle talen. Vervolgens trap je met je linkervoet de parkeerrem los, schakel je met je linkerduim de bak in één en geef je met je rechterhand een streepje gas. Bij de eerste kennismaking ben je best een beetje gierig met de gasopening want zoniet zou je wel eens verrast kunnen worden door de Spyder. Die gaat er namelijk niet alleen heel soepel vandoor maar ook echt wel gezwind.
De naald van de toerenteller mag je laten opklimmen tot 9.500 toeren vooraleer je de versnellingsbak een tandje hoger dient te zetten. Ga je zo hoog in toeren dan kan je dat zonder van het gas te gaan; gewoon de boel vol openhouden en met de linkerduim op de knop duwen, 't lijkt als twee druppels water op een professioneel schakelsysteem zoals gebruikt op de Superbike- en MotoGP motoren maar hier wordt het met de hand bedient. De acceleratie van de Spyder is natuurlijk niet vergelijkbaar met dat van bovengenoemde bolides maar mag er beslist wel zijn; de Spyder is in staat om echt heel mooie dingen te laten zien die zowel door motorrijders als automobilisten gesmaakt zullen worden. Aan souplesse ontbreekt het de grote twin trouwens niet waardoor er ook aan een gezapig tempo kan gereden worden. Tijdens het opschakelen in lagere toerenregionen ga je dan best wel even een fractie van een seconde van het gas, anders gebeurt dat schakelen wat schokkerig hetgeen niet meteen een comfortabele indruk nalaat op zowel de piloot als de passagier. Die passagier heeft trouwens twee grote handgrepen ter beschikking aan weerszijden van het zadel en gebruikt die ook best. Als de Spyder sportief bereden wordt zijn de krachten die op de passagier losgelaten worden namelijk groot. Niet alleen tijdens acceleraties en remacties dient de duorijder zich op eigen kracht in evenwicht zien te houden maar moet dat ook doen in de bochten. De zijdelingse krachten die dan vrijkomen zijn beslist niet te onderschatten…
Rechtdoor rijden met de Spyder kan dan weer het kleinste kind want de driewieler is zo stabiel als een huis. Enkel wanneer de baan bol ligt –zoals op smalle weggetjes- zoekt de bolide eventjes zijn weg. In wijde bochten duiken doet de Spyder ook vol overgave en zelfs als kersverse Spyder bestuurder doe je dat al snel zonder er erg in te hebben hoe snel het allemaal wel gaat. Gewoon blijven duwen op de stuurhelft die zich aan de tegenovergestelde kant bevindt van waar je naartoe wilt, het gas zover openhouden als je verantwoord vindt en de zaak zijn gang laten gaan; meer is er niet aan. Het nemen van rappe, krappe bochten vereist echter zowel vaardigheid als gewenning. De Spyder laat dan een onderstuurd gedrag noteren en vereist concentratie van zijn bestuurder om het juiste spoor te houden. Wie met een quad kan rijden heeft daar in de bochten met de Spyder voordeel bij. Wieltjes lichten doet de Spyder echter niet; je krijgt het gevoel dat je met een geheel afwijkend voertuig op de baan bent. En dat is ook zo; Spock zou van de Spyder zeggen "hij rijdt vlot Jim, maar niet zoals wij het gewoon zijn"…
Hetzelfde kan gezegd worden van de remmen. De drie forse schijfremmen maken gebruik van een elektronisch gestuurde remverdeling en zijn voorzien van een ABS systeem. Het resultaat is dat je gewoon met je rechtervoet op de voetrem trapt en het gevaarte zowel gezwind als perfect doseerbaar tot stilstand komt. Duikbewegingen blijven daarbij geheel afwezig; 't lijkt wel alsof een krachtige hand de Spyder tot stilstand brengt maar je als bestuurder niet weet waar die hand zich juist bevindt. De remmen van de Spyder verdienen dan ook alle lof en maken van deze driewieler een extra veilig voertuig. Leren remmen is er niet bij, gewoon je ding doen en het stuur goed vasthouden en alles komt nog voor je het beseft veilig tot stilstand. Zelfs veel autoconstructeurs kunnen van het remgedrag van deze Spyder nog wat leren en daarmee is meteen alles gezegd wat de remwerking aangaat. Wat betreft comfort kan je de Spyder best wel vergelijken met een motorfiets. Het stroomlijnruitje dat de koppartij siert doet niet onverdienstelijk zijn werk maar is wat bescherming betreft zeker niet vergelijkbaar met een voorruit van een auto. Het zadel van de Spyder is echter breder en comfortabeler dan wat op de meeste motoren te vinden is. Beschermende kledij dragen is aan te raden en het dragen van een helm is sowieso verplicht op de Spyder. Die helm kan je trouwens na het rijden perfect kwijt op de Spyder; in zijn vooronder is een heuse kofferruimte aangebracht die een capaciteit heeft van zomaar eventjes 44 liter. Het moeten dus al héél grote helmen zijn wil je er geen twee van opgeborgen krijgen in de neus van de Spyder. <
Met een breedte van iets meer dan anderhalve meter zal je met deze driewieler zeker niet meteen tussen de files door rijden. Parkeren met de 2,66 meter lange Spyder is echter een koud kunstje en kan bij wijze van spreken op de oppervlakte van een zakdoek. Wat betreft zijn prijs is de Spyder echter niet meteen een concurrent voor een handige stadsauto terwijl hij een heel ander stuurgedrag laat noteren dan een sportwagen. We hebben het al gezegd en willen er ook mee besluiten: de BRP Spyder is een voertuig dat op geen enkel vlak vergelijkbaar is met andere transportmiddelen. Dat de funfactor die de Spyder biedt echter boven elke twijfel verheven is staat onomstotelijk vast, net als zijn exclusiviteit trouwens want je kan er letterlijk nergens mee komen zonder dat je prompt het middelpunt van de belangstelling vormt. En dat alleen al -dames en heren- is een prestatie waarop BRP prat mag gaan want om de mensheid te verbazen dient men de dag van vandaag beslist meer neer te zetten dat het eerste het beste voertuig, ongeacht hoeveel wielen dat ook mag hebben…
Technische gegevens: Motor: Type: V-Twin, dubbele bovenliggende nokkenas, 4 klepskoppen Koeling: vloeistof Boring x slag: 97 x 68 millimeter. Cilinderinhoud: 998 cc. Compressieverhouding: 10.8:1 Voeding: elektronisch gestuurde brandstofinspuiting. Max. vermogen: 106 Pk @ 8.500 o.p.m. Max. koppel: 104 Nm @ 6.250 o.p.m. Koppeling: natte meerplaatse koppeling. Versnellingsbak: 5 verhoudingen, 1 achteruit. Eindoverbrenging: tandriem Rijwielgedeelte: Frame: Stalen brugframe Voorvering: Dubbele A arm met antirol stang, veervoorspanning regelbaar. Achtervering: monoshock, veervoorspanning regelbaar Remmen voor: twee 260 mm remschijven met vierzuiger remklauwen Achterrem: enkele 260 mm remschijf met enkelzuiger remklauw Banden: voor 165/65R14; achter 225/50R15 Maten en gewichten: Lengte: 2.667 mm. Breedte: 1.506 mm. Hoogte: 1.145 mm. Wielbasis: 1.727 mm. Grondspeling: 115 mm. Zithoogte: 737 mm. Tankinhoud: 27 liter. Drooggewicht: 316 kg. Invoerder: http://www.brp.com/nl-BE/Index.htm