Moto 3, of de terugkeer van de monocilinders

Share

Vanaf 2012 is de voormalige 125cc wegraceklasse vervangen door de nieuwe Moto3 categorie. En die laat niet meer het gebruik van tweetakt krachtbronnen toe, er dient gereden te worden met een ééncilinder viertakt motor met een maximum cilinderinhoud van 250cc. Een historisch tijdperk komt daarmee ten einde, een nieuw blad in de racegeschiedenis zal vanaf dit jaar beschreven worden.
Stond het in het verleden zowat elke constructeur vrij om een racemotor te bouwen, de dag van vandaag zijn de reglementen zo dat dat lang niet meer zo eenvoudig is als vroeger. Om een krachtbron aan de start te brengen heeft men niet alleen natuurlijk een gesofistikeerd rijwielgedeelte nodig maar moet men als fabrikant ook bereid zijn zich verregaand te engageren. Men moet bereid zijn per seizoen 15 piloten van krachtbronnen en vervangingsonderdelen te voorzien en dat voor een maximum kostprijs van 12.000 euro per krachtbron.
't Is regelgeving die op het eerste gezicht de sport misschien wel meer betaalbaar kan maken, maar die toch sterk in de kaart speelt van de grote, kapitaalkrachtige fabrikanten. De tijd dat bijvoorbeeld een rijke meubelfabrikant met de hulp van een stel enorm getalenteerde tuners kon meedingen naar de titel ligt met andere woorden definitief achter ons… Creativiteit, echt exotisme en kleinschaligheid; ook in de racerij worden die opgeofferd aan het belang van enkele grootmachten. Dat gezegd zijnde gaan we dieper in op het technisch reglement dat nog niet eens zo lang geleden bekend werd gemaakt. Slechts op 5 oktober van het afgelopen jaar publiceerde de F.I.M. het reglement, hetgeen rijkelijk laat is als je weet dat de fabrikanten dan pas te weten kwamen met welke regels men rekening diende te houden bij het ontwikkelen van motoren. Ook een ééncilinder viertakt kan vele vormen aannemen. Daarom is het niet verwonderlijk dat men heel strikte normen heeft gevormd betreft de constructie van de krachtbronnen. Zo mag de boring van de cilinder maximum 81 millimeter bedragen en is de cilinderinhoud beperkt tot 250cc. Het gebruik van ovale zuigers is uitgesloten en ook elke vorm van druklading (compressor of turbo) is verboden. Pneumatische en/of hydraulisch bediende kleppen zijn eveneens niet toegestaan terwijl de kleptiming aandrijving door een ketting dient te geschieden. Variabele kleptiming en kleplift is niet toegestaan.
Het maximum toerental dat de krukas van de motor mag maken is vastgesteld op 14.000 omwentelingen per minuut. Daarmee wordt voornamelijk gezorgd dat de duurzaamheid van de motoren binnen de perken blijft hetgeen niet alleen ten goede komt van het racespektakel maar ook aan het imago van de sport. Piloten die uitvallen wegens technische mankementen zijn bepaald geen reclame voor de motorsport, laat staan voor het imago van de constructeurs… Elke piloot mag trouwens per seizoen maximum 8 motoren inzetten, de revisie van een krachtbron wordt eveneens als een nieuwe motor beschouwd. Het tunen van de krachtbronnen is onder strikt omschreven regels toegestaan. Het monteren van tuningonderdelen ook, maar bepaalde onderdelen (zoals de carters, de cilinder en de cilinderkop) mogen niet vervangen worden door aftermarket onderdelen. Kleppen zijn verboden in het uitlaatsysteem en de lengte van de in- en uitlaattrajecten mogen niet kunnen variëren onder het rijden. Het uitlaatgeluid is beperkt tot 115 dB bij 5.500 toeren en er mogen maximum 6 versnellingen aan boord zijn…
Het rijwielgedeelte moet een prototype zijn en beantwoorden aan de FIM regels. Het minimum gewicht van de motor en de rijder mag niet lager zijn dan 148 kilogram. Remschijven uit niet ferro metalen zijn niet toegestaan en er mag alleen gereden worden met traditionele veersystemen. De velgmaten zijn vastgesteld op 2.50 x17 duim voor en 3.50x17 duim achter waarmee ook meteen de bandenmaten beperkt zijn. Over de te gebruiken banden is niets in het reglement terug te vinden, blijkbaar is er (nog) geen deal gesloten met een bandenfabrikant voor een (verplichte) bandenkeuze.
Tot daar de hoofdlijnen van de Moto3 klasse. Op de deelnemerslijst die 32 piloten telt prijken alvast enkele grote constructeurnamen zoals Honda, KTM en MZ. Maar ook in Europa minder bekende namen - zoals Mahindra, een Indische motorfabrikant - duiken er op. De grote merken zoals KTM en Honda vormen echter de hoofdmoot van het deelnemersveld. Zo voorziet KTM niet alleen maar liefst 9 piloten van motorblokken maar zet ook 5 complete KTM racemotoren in. Ook hebben heel wat teams op Big Red gewed. Honda stelde reeds lang geleden zijn NSF250R Moto3 productieracer voor die net geen 23.800 euro moet kosten… De eerste trainingsessies zijn momenteel al achter de rug. De eerste race in de Moto3 competitie start op maandag 8 april tijdens de GP van Qatar. We zijn benieuwd wie daar geschiedenis gaat schrijven!