Buell Firebolt XB9R 2003 testverslag

Share Terwijl de rest van de motormerken buitenaardse vermogens in de strijd gooien om hun supersport motoren aan de man te brengen, beperkt Buell zich bewust tot motoren met een meer aards vermogen. De vraag die zich in dit geval opdringt is echter of je in dit geval –een motorfiets die "amper" 84 pk aflevert- ook wel degelijk van een "echte" sportmotor mag spreken. Er is volgens ons maar één mogelijkheid om daarin duidelijkheid te krijgen, namelijk zelf de Buell bij de horens vatten en er een testrit mee maken. En dat deden we dan ook…

Indien we zouden gevraagd worden om het uiterlijk van de Buell XB9R kort te beschrijven, dan zouden we waarschijnlijk vertellen dat het een motorfiets is die klein van gestalte is, héél compact oogt, een karaktervol smoelwerk heeft en héél eigenzinnig van constructie is. Met wat meer bedenktijd zouden we daar nog een perfecte afwerking aan toevoegen, een héél sportief karakter en een kontwerk dat zo sexy is dat het naar onze bescheiden mening perfect moet passen bij de billen van pakweg Kylie Minogue of dat knappe dienstertje uit de frietshop waar we regelmatig onze honger stillen. De laatste schoonheid uit dit rijtje kennen jullie wellicht niet, maar dat deze deerne kwaliteiten ten over in huis heeft moeten jullie maar voor één keer klakkeloos van ons aannemen.
Ook vanuit het zadel oogt de sportiefste telg uit Buell dynastie beslist klein, handig en aardig. De lengte van de brandstoftank is heel kort gehouden waardoor je lekker dicht op de stuurhelften komt te zitten. Door de lage zithoogte komt ook zo goed als iedereen met overschot met beide voetzolen plat op de grond te staan en dat is in combinatie met het lage eigen gewicht van de motor en het centraal geplaatste zwaartepunt beslist meegenomen voor de mensen die niet vooraan stonden toen de lichaamslengte en de spierkracht werd uitgedeeld. Je zou bijna gaan twijfelen of deze motor weldegelijk een krachtbron heeft die 984 cc meet zoals de technische specificatie vermeld. De motor is namelijk ook heel smal gebouwd en het blok zit zo knap tussen de twee enorme framebalken geklemd, dat het wel lijkt alsof het een ééncilinder betreft en geen staande V-Twin.
Wanneer we het blok aan de praat brengen, schudt de motor even met zijn rug, maar daarbij lopen er bij ons beslist geen koude rillingen over de ruggengraat. De trillingen zijn voor een dergelijk type motorfiets heel miniem te noemen en de stem van de Firebolt is van zo'n toonaard dat we meteen beseffen dat het ruwe uitlaatgeluid die de Buell's van weleer pleegden uit te stoten voorgoed naar de eeuwige jachtvelden is verwezen. Een deel van dat oergeluid is wel nog in de stem van de Buell XB9R terug te vinden, maar voor de rest gaat het er allemaal heel beschaafd aan toe.De kletterende geluiden die vroeger de verwende motorrijders de stuipen op het lijf pleegden te jagen, zijn er niet meer, de motor dreigt ook niet meer uit zijn frame te springen als je even het gas beroert en ook de tellers geven niet meer die perfecte imitatie van de cockpit van een neerstortend vliegtuig weer; integendeel zelfs, ze blijven de rust zelve en wachten samen met de rest van de motor op wat komen zal. Yes! Ook bij Buell hebben ze het dus door dat we ondertussen wel degelijk in het derde millennium van onze tijdrekening leven…
Terwijl we de versnellingsbak in zijn laagste versnelling zetten, valt ons meteen op dat de voetsteunen mooi sportief zijn opgesteld. Ze staan een beetje hoger dan op de Buell XB9S en ook wat meer naar achter, maar dat valt ons reuze mee; meer zelfs, we zouden zelf geen betere plaats voor deze voetsteunen kunnen bedenken. Met een streepje gas lossen we de soepel bedienbare koppeling en even later voelen we de extreme handelbaarheid van de Buell over ons neerkomen. De motor stuurt als een veertje zo licht, verandert van richting bij de minste van onze wenken en stuurt niettemin toch mooi strak, stabiel en vertrouwenwekkend. Het koppel van de luchtgekoelde tweecilinder zorgt ervoor dat we heel schakellui aan het stadsverkeer kunnen deelnemen, terwijl we toch steeds het gevoel hebben dat we ons op elk willekeurig moment zodanig snel kunnen lanceren, dat we de rest van het verkeer gemakkelijk achter ons kunnen laten. De goed uitgekiende zithouding zorgt ook bij lage snelheden voor slechts een lichte druk op de polsen en staat de wendbaarheid van de motor zelfs bij sluipsnelheden beslist niet in de weg.
Als we na een tijdje de drukke stad achter ons laten, zijn we al lang overtuigd van het feit dat pas dan onze date met de Buell echt kan beginnen. Eindelijk kan het gas wat verder opengedraaid worden zonder meteen in de achterkant van een voorligger te belanden… en daar zijn we de afwezige weggebruikers heel dankbaar voor. De Buell weet de zopas verkregen vrijheid blijkbaar ook te appreciëren want hij blaast met veel overgave de spinnenwebben uit zijn uitlaat en doet van pure opluchting de naald van de toerenteller naar de rode zone sprinten. De acceleratie die de motor daarbij ten toon spreidt is heel aangenaam en sportief. Duizelingwekkend zal ze op een ervaren sportrijder nooit overkomen, maar ze is beslist niet kinderachtig te noemen. Door het lage gewicht van de motorfiets –175 kilogram is voor een bijna 1000cc metende motorfiets bijna goed genoeg voor een gouden medaille- voelt de motor lekker viriel aan. Opschakelend door de soepele en precies te bedienen versnellingsbak laten we de motor zijn ding doen en genieten we van de schoonheid van een motorblok dat je longen niet langs je rug probeert naar buiten te drijven, maar wel voor een perfect beheersbare en sportieve versnelling zorgt. Meer moet dat in feite niet zijn denken we, als net de eerste serie mooie bochten in zicht komt.
Even de juiste richting uitkijken wanneer je de bocht nadert is in feite al genoeg om de XB9R een mooie lijn te laten kiezen. Van duw- en trekwerk om de motor in de bocht te krijgen is er dus helemaal geen sprake. Ook in krappe links-rechts combinaties –waarbij we er een sport van maken om de motor zo snel mogelijk neer te leggen en op te richten- blijft dat het geval, dus begrijpen jullie meteen dat dit een uitgelezen stuurfiets is. We hadden het vroeger eerlijk gezegd nooit over ons hart gekregen om de volgende lijnen in het geheugen van onze computer te rammen, maar de eerlijkheid verplicht er ons nu toe: deze motor hoeft van niemand lessen te krijgen als het op sturen aankomt. Neen, we herzien onze mening daarover niet, maar durven zelfs stellen dat de beste Japanse supersports alles uit de kast zullen moeten halen om zich tegen een Buell XB9R als een volwaardige tegenstander te kunnen opwerpen. Reclamepraatjes? Beslist niet; kijk er deze site maar eens op na: er valt nergens ook nog maar een pixel publiciteit van Buell te bekennen, dus daarvoor hebben we deze regels niet neergezet. Eerlijk is eerlijk, zo gaat dat bij ons… Waar we in eerste instantie wel last van hadden, was van een licht onderstuur in lange snelle bochten. Gelukkig is de vering van de Buell perfect en volledig instelbaar naar de eisen van zijn bestuurder en door de veerspanning van de voorvork lichtjes te verlagen en de uitgaande demping ook een streepje minder strak in te stellen, verdween ook dit kleine euvel als sneeuw voor de zon. Stabiel als een trein en toch ook héél wendbaar, liet de Buell zich daarna door de meest ingewikkelde en snelle bochten sturen. Op- of afschakelen in die bochten kon ook het stuurgedrag van deze motor niet benadelen… en ook nooit hadden we het gevoel dat de motor vermogen te kort kwam. 84 pk aan de krukas en een perfect sturend rijwielgedeelte kunnen dus wel degelijk voor héél veel motorplezier zorgen! Voeg daarbij dat de remmen van de Buell heel progressief te bedienen zijn en héél krachtig kunnen uitpakken en je bekomt een cocktail waarvan we zelf nog een paar vaatjes lusten.
Door al dat spelevaren zou een mens bijna vergeten om zijn lezers te melden dat deze Buell zijn trillingen heel goed voor zichzelf weet te houden. Het blok beweegt weliswaar duidelijk in het frame, maar daar voel je als piloot onder het rijden zo goed als niets van. Ook de riemtransmissie voel je niet tijdens het rijden en het feit dat die zo goed als onderhoudsvrij is, zal veel motorrijders, die er niet van houden hun handen vuil te maken, aanspreken. Waar je ook weinig of geen last van ondervindt, is de rijwind, ook al ga je zo hard dat de flitspalen maar al te graag een mooie foto van je achterwerk willen maken. De kopkuip laat net genoeg wind door tot de rijder om hem ervan te verwittigen dat zijn rijbewijs aan een zijden draadje hangt, maar meer moeten je arm- en nekspieren echt niet verduren. Ook dat is dus perfect in orde. Wat ons ook opviel is dat de sportieve houding die de XB9R je oplegt, je beslist niet zuur gaat opbreken na een tijdje achter het stuur. Zelfs motorrijders die gewoon zijn om met een sportmotor te rijden zullen deze goede eigenschap moeten erkennen en dat ondanks het feit dat deze Buell beslist geen grote jongen is, maar veeleer een gedrongen, sportieve knul die van wanten weet. Waar de XB9R trouwens ook heel goed weg mee weet zijn de bulten en putten in ons vaderlands wegennetwerk. De vering is perfect instelbaar en doet derhalve vlekkeloos wat van haar verwacht wordt. Tenminste, als de zaak naar behoren aan je lichaamsgewicht en rijstijl is aangepast. Daarvoor hoef je trouwens helemaal niet naar een veringspecialist te hollen, want de Buell dealers hebben van de importeur allemaal een heel uitgebreide, duidelijk opgestelde en volledige handleiding ontvangen om de ophanging van de Buell's te optimaliseren naar de wensen van hun klanten. Wat wil je als moderne –dus écht wel veeleisende- motorrijder nog meer?
Samengevat kunnen we stellen dat de Buell Firebolt XB9R ons aangenaam heeft verrast, dat de motor perfect stuurt en dat hij beslist niet onder-gemotoriseerd is zoals nogal wat macho's durven te beweren. Het is een échte stuurmotor waarmee je heel wat lol kunt beleven, zowel op de openbare weg als op een gesloten omloop. Op korte circuits zoals Croix moet de Buell in handen van een ervaren piloot zelfs als een kwade klant gezien worden voor heel wat krachtiger tuigen. Bovendien ging er tijdens onze testperiode ook niets stuk aan de motor en bleef alles mooi vast op zijn plaats zitten. We hebben het vroeger met de Buell's wel eens anders meegemaakt. Maar zand daarover, we leven in het heden en niet in het verleden. Omdat niets perfect is in deze wereld – en dus ook deze Buell zijn gebreken moet hebben- willen we toch even een waarschuwende vinger opsteken naar zij die met de Buell verre ritten willen maken: wanneer het lampje op het dashboard hen waarschuwt dat het tijd wordt om te gaan tanken, dan geven ze daar best meteen gevolg aan. Je hebt namelijk op dat moment nog maar net genoeg brandstof over om 17 kilometer af te leggen vooraleer je volledig droog komt te staan. En wij kunnen het weten want we hebben het voor jullie –weliswaar ongewild, want ook aan de service van motornet staan grenzen- in de praktijk uitgetest… Technische gegevens: Motor Type: Luchtgekoeld, viertakt, 45° V-Twin Koeling: olie / lucht Klepaandrijving: OHV, twee kleppen per cilinder, zelfstellend Benzinetoevoer: 45 mm valstroom DDFI benzine-injectie Boring X slag: 88,9 x 79,38 mm Cilinderinhoud: 984 cc Compressie: 10,0:1 Maximum vermogen: 84,2 pk @ 7.400 o.p.m Maximum koppel: 85.6 Nm @ 5600 o.p.m Versnellingsbak: 5 verhoudingen Koppeling: natte meerplaatse koppeling Rijwielgedeelte Frame: Aluminiumframe met Uniplanar-motorisolatiesysteem tegen trillingen Voorvork: Upside down Showa voorvork, volledig regelbaar Achtervering: Monoschok Showa demper, volledig regelbaar Voorrem: 375 mm ZTL type zwevende schijfrem, remklauw met zes zuigers Achterrem: 240 mm schijfrem, remklauw met één zuiger Voorband: Dunlop D207 FY 120/70 ZR17 Achterband: Dunlop D 207 U 180/55 ZR17 Maten en gewichten Totale lengte: 1924 mm Breedte: 831 mm Hoogte: 1232 mm Balhoofdhoek 21 ° Naloop: 85 mm Wielbasis: 1320 mm Zadelhoogte: 765 mm Drooggewicht: 175 Kg Tankinhoud: 14 liter PRIJS: 10.890 euro Importeur België: Harley-Davidson Benelux