Sym Mio 100 2009 testverslag

Share "Vintage is een benaming die staat voor een nieuwe interesse voor oude kleding, schoeisel en accessoires. Meestal gaat het om designerkleding of handgemaakte kledingstukken die typisch zijn voor een bepaalde tijdsgeest en die een zekere stilistische waarde hebben." Tot zover de uitleg die je op Wikipedia aantreft als je de term "vintage" ingeeft. Het feit dat de Mio 100 van Sym in die uiteenzetting nergens voorkomt, is echter een bewijs dat zelfs Wikipedia af en toe een steekje laat vallen want de Mio 100 is wat ons betreft zo vintage als maar zijn kan…

Het voorkomen van deze scooter is zo apart dat we hem met geen enkele andere kunnen vergelijken. Zelfs de Italiaanse "oerscooters" moeten het wat betreft snoezigheid en aaibaarheid tegen deze kleine, schattige Taiwanees afleggen; deze scooter heeft duidelijk geen Botox-behandeling nodig om een en ander los te weken bij zijn publiek! De indruk die hij op ons nalaat, heeft zelfs iets onaards; we zouden er geen moment van staan kijken, mocht alsnog blijken dat hij uit een of ander stripverhaal is ontsnapt. 't Kan bijna niet anders dan dat een zielsgenoot van Willy Vandersteen deze knappe scooter heeft vormgegeven. En als dat niet zo is, dan is het de oosterlingen andermaal gelukt om ook op het vlak van design de gevestigde Europese waarden naar de kroon te steken.
De Mio 100, die de grotere uitvoering is van de succesvolle Mio 50, heeft niet alleen oppervlakkig bekeken mooie trekken. Eens je de speelse rakker van dichtbij begint te keuren, valt je op dat ook de details in dezelfde geest zijn vormgegeven en uitgevoerd. Kijk maar naar zijn dashboard bijvoorbeeld, dat kan je zelfs naar keuze in verschillende kleuren verlichten.
Overdadig is de Mio 100 gelukkig niet behangen met toeters en bellen. Meer dan wat je nodig hebt, zal je er niet op aantreffen hetgeen deze scooter meteen ook een puur en ongecompliceerd kantje meegeeft. Vergis je echter niet, onder die ogenschijnlijke eenvoud zit echt wel mooie techniek verborgen. Om bijvoorbeeld de tankdop te openen volstaat het om de contactsleutel in de daartoe voorziene stand te zetten. De dop springt dan meteen open en blijft net naast de vulopening mooi op je verdere aandacht wachten.
Eenmaal de brandstoftank van 4,8 liter gevuld staat niets je nog in de weg om met dit stukje driedimensionale kunst op weg te gaan. Het geheel staat zowel voor- als achteraan op 10 duims-velgen en om beiden zijn 90/90 banden gelegd. Vooraan heb je een 160 millimeter schijfrem ter beschikking en achteraan doet een 95 millimeter trommelrem zijn werk. De trommel doet dat met overgave terwijl de kracht van de voorrem ruim voldoende is maar niet zo sterk dat je meteen voor een wegdribbelend voorwiel moet vrezen als je in de voorrem knijpt.
De droog slechts 87,5 kilogram wegende scooter stuurt erg licht. Zijn kleine wieltjes, zijn lage gewicht en zijn beperkte afmetingen zorgen ervoor dat hij zich niet voor één gat laat vangen op de baan. Zelfs in een geconstipeerde binnenstad moet deze Mio in staat zijn om overal door te geraken. Waar je naar kijkt, rij je naar toe, dat is overduidelijk als je in het zadel van deze coole scooter zit. Echte rijervaring hebben is dan ook geen must om met deze scooter aan de slag te gaan; wie met een fiets kan rijden, heeft genoeg in huis om er niet mee op de bek te gaan.
Behoorlijk vinnig komt deze slechts 101 cc grote scooter desondanks uit de hoek. Zijn kleine viertaktmotorblok is in combinatie met een goed werkende automatische versnellingsbak tot veel in staat als het om accelereren gaat, maar echt hoge snelheden moet je van dit pakket niet verwachten. Met het mes tussen de tanden haal je maximaal 85 kilometer per uur uit de Mio 100, maar op dat ogenblik is het kwikzilverachtig stuurgedrag van een zegen al omgebogen tot een nadeel. De kleine wieltjes, het lage gewicht; het feit dat je lichaamsgewicht topzwaar aanvoelt eens de Mio zijn vleugels ten volle strekt, maken dat het weggedrag op dat moment nog het best als nerveus kan omschreven worden. Op goed wegdek is dat allemaal niet alarmerend, maar eens het wegdek slechter wordt, is het wel alle zeilen bijzetten om de zaak in goede banen te leiden bij die snelheid.
De Mio 100 is volgens ons dan ook niet gemaakt om veel mee over secundaire banen te denderen. Tenzij je je aan de aldaar veelal geldende snelheidsbeperking van 70 kilometer per uur weet te houden natuurlijk. Zijn veersystemen zijn daarop wel goed voorzien en bij die snelheid heb je trouwens ook niet veel last van de rijwind. In de stad, het biotoop bij uitstek van de Mio, heb je daar allemaal natuurlijk geen last van. Het enige wat daar vervelend is aan het rijden met de 1.899 euro kostende Mio is dat je constant wordt bekeken, nagestaard en dat je er de na-ijver die je teweegbrengt zo goed als kunt voelen. Zeker als de zon schijnt, de rokjes kort zijn en het gras twee kontjes hoog staat langs de baan... Eigen schuld, dikke bult, moet je dan maar denken; wie met een schoonheid op stap gaat weet gewoon dat hij of zij die nooit of te nimmer enkel en alleen voor zichzelf zal hebben… Technische gegevens:
Motor: luchtgekoelde viertakt Cilinderinhoud: 101cc Maximum vermogen: 5,7 kw @8.000 o.p.m. Versnellingsbak en koppeling: volautomatisch Starter: elektrisch en kick Rijwielgedeelte: Frame: stalen buizenframe Banden: voor en achter 90/90-10 Remmen: vooraan schijfrem 160mm, achteraan trommelrem 95 mm Tankinhoud: 4,8 l Drooggewicht: 87,5 kg Prijs: 1.899 euro Importeur: www.sym.be